تشخیص روغن زیتون اصل
همون طور که میدونیم نوع تقلبی هر محصولی حتی روغن زیتون هم در فروشگاه پیدا می‌شه. بنابراین در این شرایط احتمالا از خودتون می‌پرسین تشخیص روغن زیتون اصل از غیراصل یا حتی انواع بکر و فرابکر اون چطوری ممکنه؟ بسیاری از تولیدکنندگان روی محصولاتشون برچسب اصل زدن؛ در حالی که روغن رو یا دست‌کاری کردن یا با سایر روغن‌ها مانند آفتاب‌گردان و سویا رقیق کردن. حتی در برخی شرایط هم به روغن‌های زیتون مواد شیمیایی مانند کلروفیل یا بتاکاروتن اضافه می‌کنن که باعث فریب مصرف‌کننده می‌شه. اینقدر جعل روغن‌های زیتون بکر و فرابکر امروزه زیاد شده که به‌سختی می‌شه تفاوت اون‌ها رو حتی هنگام چشیدن هم فهمید. اما اگه به خرید کالاهای تقلبی ادامه بدین، دیگه از مزایای سلامتی این روغن مانند محافظت در برابر بیماری‌های قلبی، فشارخون بالا و غیره خبری نیست. در حقیقت شما به جای استفاده از روغن‌های سالم فقط چربی مصرف می‌کنین. اما اگه می‌خواین با شیوه تشخیص اصل و فرع روغن زیتون آشنا بشین کافیه چند دقیقه‌‌ای با ما همراه بشین.
راه‌های تشخیص روغن زیتون اصل
روغن زیتون فرابکر به‌عنوان طلای مایع شناخته می‌شه؛ چراکه یکی از سالم‌ترین چربی‌ها در جهان هست. با این حال متاسفانه در سال‌های اخیر رسوایی‌های جعلی بودن روغن زیتون زیاد بوده. بنابراین سوال اینجاست که کدوم روغن زیتون واقعا بکر هست؟ انواع روغن زیتون موجود در بازار بر اساس خلوص شامل روغن زیتون فرابکر یا اکسترا ویرجین، بکر یا ویرجین، تصفیه شده، ترکیبی و روغن تفاله زیتون می‌شن. اما انواع فرابکر و بکر بیش‌ترین اثر رو در سلامتی به همراه دارن. با وجود این تعداد انواع مختلف راه تشخیص روغن زیتون اصل و خالص کمی دشوار می‌شه. اما بهتره بدونین روغن زیتون فرابکر یا ویرجین دو معنی واقعی رو نشون میده:
- روغن باید ۱۰۰% از میوه زیتون به روش مکانیکی مانند پرس و سانتریفیوژ استخراج بشه و هیچ نوع ماده شیمیایی نباید در تمامی این مراحل به کار بره.
- روغن حاصل باید در بطری ریخته بشه و هیچ مواد افزودنی به همراه نداشته باشه؛ یعنی فقط روغن زیتون.
در کنار این دو معیار، مطابقت با استانداردهای جهانی درباره روغن زیتون فرابکر هم باید در نظر گرفته بشه. به‌عنوان نمونه اسید اولئیک یا اسیدیته آزادش باید بیش از ۸/۰ در هر ۱۰۰ گرم باشه. روغن‌های فرابکر و اصلی که در این تعریف بگنجن، از بهترین و خوشمزه‌ترین روغن‌های زیتون جهان هستن. با اطلاع از این تعاریف وقتشه که با نکات دیگه‌ای در تشخیص روغن زیتون اصل هم آشنا بشیم.
به رنگ، بو و مزه روغن توجه کنین!
روغن زیتون اصل باید بوی تازه مانند علف یا میوه زیتون داشته باشه. از استفاده از روغن‌هایی که بوی کپک، تند یا بدون بو هستن، خودداری کنین. علاوه بر بو، هنگام چشیدن روغن زیتون باید نشانه‌هایی از طعم علف، میوه و بادام رو احساس کنین. اگه طعم روغن کمی تلخ باشه اما نه خیلی زیاد، همچنین داشتن طعم فلفلی که در پشت گلو احساس می‌شه و عدم باقی‌ماندن حالت روغنی و مومی در دهان، نشانه خوب بودنه. راه دیگه تشخیص روغن زیتون اصل، رنگش هست که باید به رنگ سبز یا مثل کاه زرد باشه. این تفاوت در رنگ‌ها تنها به دلیل میزان کلروفیل موجود در زیتون هنگام فشرده‌سازی هست.